بازگشت
بی تو...
جعفرمرزوقی (برزین آذرمهر) جعفرمرزوقی (برزین آذرمهر)


 
     
بی تو‌

،ای نو عروس ِ آزادی!
بد تر از دوزخ است
                         این وادی!

بی تو هر چه سیاه و سوگ آمیز
هر بهار ی ، غمین تراز پاییز،

نه  به گلگشت‌ها ،
                      شمیم بهار
نه به  گلبرگ ها
                   نم   شادی!

نه به باغ درون شکوفه ی  مهر
نه به کرت امید
                   شمشادی!

بی‌تومان
           زندگی
                   طناب و درفش
روز و شب مان شکنجه و آتش
از همه جرز‌ها ی کاخ جنون
نشت نفتِ غلیظِ شیادی!

بی تو این خانه تنگ تر ز قفس
هر دری بسته، بسته راه نفس

بی تو این ملک ، دخمه و زندان
زندگی صعب تر زکندن جان

بی تو ویرانه
           هر کجای زمین
زیرِ رگبارِ های  تند ستم   
آمده سیل و
                برده  آبادی!

با تو،گیتی بهاره ی داد است
بی تو اما کویر بیداد است

نامده گو!
        کجا ؟ کجا ؟
                     رفتی؟
ناگهان ،
            نا بجا،
                     چرا رفتی؟

بی تو جان می کنیم،            
                    می بینی
در گلو مان شکسته
                         فریادی

از تو دوریم و
               عاشقانه ترا
هر کجایی به خویش می خوانیم
ای عروس زمانه!
                     آزادی!

 

 






December 1st, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان